ဤစာအုပ္သည္ မွတ္တမ္းမွတ္စု စာအုပ္မဟုတ္ပါ။ သားသမီး မိသားစုတို႔ ၾကည့္ရႈ မွတ္သား က်က္မွတ္ရန္ တတ္ႏိုင္သမွ် စြမ္းအားရွိသမွ် ေရးသားပါမည္။
ကေလးဘ၀ ငယ္စဥ္ကစျပီး ငါ၏ အနႏ ၱဂုဏ္အင္ေက်းဇူးရွင္ မိဘမ်ားသည္ ၾသ၀ါဒ ဆုံးမ အျမဲေပးလွ်က္ရွိပါသည္။ ယဥ္ေက်းမႈ လိမၼၼာမႈရွိေစရန္ အျမဲတမ္း သြန္သင္ဆုံးမျပီး ေကၽြးေမြးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ပါသည္။
လူဘ၀သို႔ ေရာက္၍ (၅) ႏွစ္သားရွိလွ်င္ စာေပသင္ၾကားႏိုင္ရန္ ေက်ာင္းမွာထားျပီးလွ်င္ ဦးရီး အရင္းမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ဆရာေတာ္ဘုန္းၾကီး ဦးဇာဂရ၊ ဦးကု႑လတို႔မွ လူ႔ဘ၀၏ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္ေစရန္ ေစတနာထားျပီးလွ်င္ ေလာကုတၱရာ စာေပ ေလာကီစာေပ ဗဟုသုတ ေရးရာ အျဖာျဖာတို႔ကို ဂရုတစိုက္ သင္ၾကားေပးခဲ့ပါသည္။
အျခားေသာ ဆရာမ်ားထံကိုလည္း အပ္ႏွံ၍ ေလာကီပညာ ေလာကုတၱရာ ပညာအျဖာျဖာတို႔ကို သင္ၾကားလိုက္နာေစခဲ့ပါသည္။
မိဘေက်းဇူး ဆရာသမားတို႔၏ ေက်းဇူးကား အလြန္ၾကီးမားပါဘိ
ေက်းဇူးတုံ႔ျပန္ႏိုင္ရန္လည္း အလြန္ခဲရင္းပါဘိ၏။
လူ႔ဘ၀ဆိုသည္မွာလည္း အလြန္ရခဲပါဘိ… ရျပန္ညားလည္း မိေကာင္းဘေကာင္း ဆရာသမားေကာင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံရန္ အလြန္ခဲရင္းေလစြ တကား….
လူ႔ဘ၀မွာ အမွီသဟဲ ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံရလွ်င္ ဘ၀တန္ဖိုး လူျဖစ္က်ိဳးနပ္ပါလိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ လူပင္ျဖစ္လင့္ကစား အက်ိဳးနည္း၍ ဆင္းရဲအတိႏွင့္သာ ၾကံဳေတြ႔ရွာၾကလိမ့္မည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာေဟာျပသည္မွာ စက္(၄) ပါးႏွင့္ ျပည့္စုံမွ လူျဖစ္က်ိဳးနပ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။ စက္ (၄) ပါးကား
(၁) ပတိရူပေဒသ၀ါသစက္
(၂) ပုေဗၺစ ကတပုညတာစက္
(၃) အတၱသမာပဏိဓိစက္
(၄) သပၸဴရိသူပနိသ်စက္
ဟူ၍ ၄ ပါး ျဖစ္ပါသည္။
(၁) တင့္အပ္ေလွ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္၌ ေနရျခင္းကို ပတိရူပေဒသ၀ါသစက္ ရသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထိုတြင္ ပညာရွိ ပုဂၢၢိဳလ္မ်ား ေနထိုင္ရာေဒသ၊ က်န္းမာေရးအတြက္ ေဆးဆရာရွိေသာေနရပ္၊ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ လယ္ယာလုပ္ခင္း အဆင္ေျပ စီးပြားေရးအဆင္ေျပ၊ ထင္းေရ အဆင္ေျပေသာ ေနရပ္၌ ေနထိုင္ရျခင္း စသည္တို႔ ျဖစ္ပါသည္။
(၂) ပုေဗၺစ ကတပုညတာ - ေရွးေရွးေသာဘ၀ ေရွးေရွးေသာ အခ်ိန္ကာလက ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳခဲ့ျခင္းရွိျခင္း
(၃) အတၱသမာ ပဏီဓိ - ယခုဘ၀မွာ ေကာင္းမြန္စြာ ေနထိုင္ႏိုင္ေသာ ပုဂိၢဳလ္၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ရွိေသာ ပုဂိၢဳလ္ျဖစ္ရမည္။
(၄) သပၸဴရိသူ ပနိသ်စက္ - ဆိုသည္မွာ မိမိအေပၚ အျမဲတမ္း သြန္သင္ၾသ၀ါဒေပးေနေသာ မိဘဆရာသမားမ်ား၊ အတတ္ပညာ ဗဟုသုတ အျဖာျဖာကို သင္ၾကားေပးေနေသာ ဆရာမ်ား၊ လိမ္မာယဥ္ေက်း ရွိေစရန္ သြန္သင္ျပသေပးေနေသာ ထိုပုဂိၢဳလ္မ်ား ႏွင့္ မီွ၀ဲ အတူေနထိုင္ရျခင္း။
အထက္ေဖာ္ျပပါ စက္ (၄) ပါးႏွင့္ ျပည့္စုံသူဆိုလွ်င္ လူ႔ဘ၀မွာ လူျဖစ္က်ိဳးနပ္သည္ဟု ရွင္ေတာ္ဘုရားမွ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ အတိုင္းလည္း ယခုဘ၀ ေနာင္ဘ၀ ေနႏိုင္ရန္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္အားထုပ္ ဆုေတာင္းျခင္းအမႈ ျပဳလုပ္ၾကရပါသည္။
ဤသို႔စကားပ်ိဳးေထာင္ေနျခင္းသည္ သားသမီးတို႔၏ ဘ၀အတြက္
(၁) လိမၼာယဥ္ေက်းေစရန္၊
(၂) လိမၼာယဥ္ေက်းျပီး အသိပညာ ၾကြယ္၀ေစရန္၊
(၃) အသိပညာၾကြယ္၀ျပီး ကိုယ္က်င့္သီလ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ
ျပည့္၀ေစရန္၊
(၄) ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပည့္စုံ၍ လူ႔ဘ၀ တန္ဖိုးရွိျပီး လူျဖစ္က်ိဳးနပ္ေစရန္၊
(၅) ယခုဘ၀မွာ လူျဖစ္က်ိဳးနပ္၍ ဘ၀အဆက္ဆက္မွာ မ်က္ႏွာပန္းလွ၍ အထက္တန္းက်က် ေနႏိုင္ေစရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။
ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ အေဖတို႔၏ ေက်းဇူးရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကေသာ
မိခင္၊ ဖခင္မ်ားႏွင့္ ဆရာသမားတို႔၏ ေက်းဇူးေတာ္ အနႏၲကို တဘက္တလမ္းမွ ေနျပီး ေက်းဇူးဆပ္ရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။
ငယ္စဥ္က သင္ၾကားထားခဲ့ေသာ စာေပ က်မ္းဂန္မ်ား က်က္မွတ္ထားခဲ့ေသာ စာေပမ်ားကို ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားေနလွ်င္ ဘာ၀နာ ကုသိုလ္ ျဖစ္သည့္အတိုုင္း အျမဲတမ္း အာစိဏၰကံ - ကုသိုလ္ျဖစ္ပါ၍ ပါရမီကို ေလ့လာဆည္းပူးေနျခင္းပါ။
ထိုစကားကို ထင္ရွားေအာင္ ျပဦးမည္။
ေန႔စဥ္ ညစဥ္ အၾကိမ္ၾကိမ္ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္ အခါခါ ျပဳလုပ္အပ္ေသာ ကုသိုလ္လုပ္ငန္းကို အာစိဏၰကံ ကုသိုလ္လုပ္ငန္းဟု ေခၚသည္။
တနည္း အျမဲတန္းေလ့လာဆည္းပူးေနသည့္ အတြက္ ပါရမီ ကုသိုလ္ဟုလည္း ေခၚသည္။
ပဌါန္းေဒသနာေတာ္မွာေဟာၾကားထားေသာ ၂၄ ပစၥည္းတို႔တြင္ ထပ္ကာထပ္ကာ ပြားမ်ားေနေသာ ကုသိုလ္လုပ္ငန္းမ်ား တနည္းအားျဖင့္ ေရွ႔စိတ္အစဥ္မွ ေနာက္စိတ္အစဥ္ လိုက္ေနေသာ ကုသိုလ္တရားမ်ားကို အာေသ၀န ပစၥၥည္းတပ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အေဖ အေမႏွင့္တကြ ငါ့ကို မွီခိုေနထိုင္ၾကေသာ တူ၊ တူမ၊ သား၊ သမီး ေျမးတို႔အား အက်ိဳးရွိေစႏိုင္ရန္ ဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈ ကုသိုလ္တရား ေန႔စဥ္ပြားမ်ားႏိုင္ေစရန္ ငယ္စဥ္က က်က္မွတ္ထားေသာ စာေပတရားမ်ား၊ ဘုရားရွိခိုး ပရိတ္ရြတ္ ေမတၱာဘာ၀နာ အႏၱရာယ္ကင္းဂါထာ စသည္မ်ားကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေရးသားခဲ့အံ့.. ၾကိဳးစား၍ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ႏိုင္ၾကပါေစသတည္း…….
ေသာင္းလိႈင္
၁၃၅၁ ခု ေႏွာင္းတန္ခူးလဆန္း (၃) ရက္
Tuesday, March 23, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment